ข้อความสนทนาผ่านแอปพลิเคชั่นไลน์เป็นหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อ

ข้อความสนทนาผ่านแอปพลิเคชั่นไลน์เป็นหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อ

คำพิพากษาฎีกาที่ 1112/2566 แม้ข้อความสนทนาผ่านระบบแอปพลิเคชั่นไลน์ระหว่างโจทก์และจำเลยที่ 1 เป็นการสนทนาผ่านระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ถือว่าเป็นการส่งข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ 2544 และเป็นหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อจำเลยที่ 1 ก็ตาม แต่เมื่อข้อความสนทนานั้นยังฟังไม่ได้ว่าเงินจำนวน 7,800,000 บาท ที่โจทก์มอบให้แก่จำเลยที่ 1 ไปเป็นเงินกู้ยืม จึงไม่อาจถือเป็นหลักฐานกู้ยืมเงินเป็นหนังสือที่จำเลยที่ 1 ลงลายมือชื่อไว้แล้วหรือเป็นหนังสือรับสภาพหนี้เงินกู้ยืมตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 มาตรา 8 วรรคหนึ่ง และมาตรา 9 ที่จะนำมาฟ้องร้องให้จำเลยที่ 1 และที่ 2 รับผิดตาม ป.พ.พ.มาตรา 653 วรรคหนึ่ง

(หมายเหตุ 1 เมื่อวันที่ 19 เมษายน 2560 โจทก์สั่งจ่ายเช็คจำนวน 7,800,000 บาท แล้วนำฝากเข้าบัญชีซึ่งเป็นของจำเลยที่ 2 โดยโจทก์และจำเลยที่ 1 มีการสนทนาผ่านระบบแอปพลิเคชั่นไลน์ระหว่างกัน

2 โจทก์ขอให้จำเลยทั้งสองชำระหนี้โดยอ้างว่า จำเลยที่ 1 และ จำเลยที่ 2 ได้กู้ยืมเงินโจทก์

3 ในทางพิจารณาปรากฏว่า ทั้งสองฝ่ายมีผู้รับมอบอำนาจมาเบิกความประกอบข้อความสนทนาผ่านแอปพลิเคชั่นไลน์

4 ข้อความสนทนาระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 โจทก์อ้างเพียงฝ่ายเดียวว่า จำเลยที่ 1 กู้ยืมเงินโจทก์ 780,000 บาท ส่วนจำเลยที่ 1 คงส่งข้อความตอบรับโดยใช้ถ้อยคำแต่เพียงว่า จะติดตามเงินจำนวนดังกล่าวให้ มิได้ยอมรับโดยชัดแจ้งว่ามีการกู้ยืมเงินกัน

5 ทางนำสืบไม่ปรากฏว่า โจทก์มีการเรียกผลประโยชน์หรือดอกเบี้ยเป็นการตอบแทนกัน

6 ศาลฎีกามีคำวินิจฉัยดังกล่าวข้างต้นโดยพิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสองโดยพิพากษายกฟ้องโจทก์)

หาทนาย ปรึกษากฎหมายและคดีความ ติดต่อสำนักงานทนายวิ โทร/ไลน์ 0991841301